Jedna godina traje 365 dana. Osim kada ima 366 dana, što se dešava svake četvrte godine, koje zovemo i prestupne. E pa takva je i ova.
Samo zašto je to tako?
Mi ljudi se oslanjamo na solarni kalendar, što znači da položaj Zemlje u odnosu na Sunce određuje dužinu godine pa i početak godišnjih doba.
Solarnu godinu računamo od prolećne ravnodnevnice. Od jedne do druge prolećne ravnodnevnice prolazi tačno 365 dana. Ali i još pet sati, 48 minuta i 45 sekundi. Ali ovaj ciklus se iz praktičnih razloga zaokružuje na razdoblje od 365 dana.
Inače još je grčki astronom Hiparkus pre 2.000 godina shvatio da je zaokruživanje neprecizno.
Kako bi “višak” od šest sati poništili dogovoreno je da se svake četvrte godine doda po jedan dan. Pošto je 6 x 4 = 24.
Kada ne bi postojala prestupna godina, odnosno kada bi svaka godina imala 365 dana, meseci bi se polako pomerali pa bismo za 750 godina sredinu zime čekali u junu.
Kalendar sa prestupnim godinama, odnosno Gregorijanski kalendar, uveden je 1582, od kada je skoro svaka godina deljiva sa 4 prestupna. Ima i caka. Na svaka četiri veka desiće se prestupne godine koje će imati 365 dana.
Takođe, trebalo bi da znamo da zbog zaokruživanja na izgubljenih šest sati godišnje, zanamerujemo 11 minuta i 14 sekundi godišnje. Ovo veme će se tek za nešto više od 3.000 godina pretvoriti u jedan ceo izgubljeni dan, što i nije tako strašno.
