U pećinama Goyeta u Belgiji otkrivene su kosti neandertalaca a na njima promene koje govore o njihovim jezivim navikama.
Na kostima se vide tragovi rezanja kojima se uklanjalo meso kao i tragovi lomljenja kako bi se došlo do koštane srži.
Naučnici su pronašli dokaze po kojima se neandertalci nisu samo hranili mesom konja ili jelena, nego i mesom svojih mrtvih.
Kosti novorođenčeta, jednog manjeg deteta i četvoro odraslih koji su živeli pre otprilike 40.000 godina imaju jasne znakove rezanja, lomljenja i isisavanja koštane srži.
“Nema nikakve sumnje, praktikovali su kanibalizam”, rekao je arheolog Christian Casseyas posle istraživanja u pećini u Ardenskoj šumi.
Kosti iz Goyeta datiraju iz vremena kada su se neandertalci bližili svome kraju, nedugo pre nego što su njihovo mesto zauzeli ljudi. Nekada su smatrani primitivnim pećinskim praljudima koji su izumrli zbog dominacije pametnijih modernih ljudi ali su istraživanja pokazala da su neandertalci bili sofisticiraniji nego što se mislilo.
Ali sve je više dokaza i da su jeli svoje mrtve. Slučajevi neandertalskog kanibalizma dosad su otkriveni među populacijom koja je živela na dve lokacije u Španijii i jednoj u Francuskoj.
Pećine u Goyetu nastanjene su od paleolitika. Istraživanje je počeo jedan od otaca paleontologije Edouard Dupont sredinom 19. veka. Tadašnji direktor belgijskog kraljevskog prirodnog muzeja u njima je prikupio veliku količinu kostiju i oruđa.
Kosti su arhivirane u muzeju gde su stajale više od jednog vek. Tek je 2004. šef antropološkog odseka Patrick Semal, među kostima za koje je Dupont verovao da bi mogle da budu ljudske, pronašao čeljust koja je jasno pripadala neandertalcu.
Naučnici su godinama pregledali delove kostiju koje je Dupont svrstao u životinjske kako bi videli ima li još tragova pračovjeka.
Sada je međunarodna grupa stručnjaka predvođena antropološkinjom s kalifornijskog fakulteta Helene Rougier iz tih kostiju dokazala da su neandertalci iz Goyeta bili kanibali.
Na kostima se vide tragovi rezanja kojim se uklanjalo meso kao i tragovi lomljenja kako bi se došlo do koštane srži. “Lomili su ih na jednak način kao i kosti jelena ili konja, sigurno zbog koštane srži”, kazao je Casseyas.