Jedna od rimskih nekropola, stara oko dva milenijuma, bila je u ulici Tadeuša Košćuška, a znatno veća prostirala se od sadašnjeg Trga Republike duž padina Dorćola, preciziraju u Zavodu za zaštitu spomenika kulture grada Beograda. Rimski grobovi u Beogradu nalazili su se u blizini sadašnjih Knez Mihailove i Vasine ulice, na delu gde se Terazijski tunel završava kod Nušićeve ulice i paralelno sa Bulevarom kralja Aleksandra do Malog Mokrog Luga. Najviše rimskih grobova bilo je uz sam Bulevar, a naročito na delu od Doma Narodne skupštine do Pravnog fakulteta.
Zabranom sahranjivanja u crkvama i oko njih, u drugoj polovini 18. veka, nastala su posebna groblja uz velike gradove. Prvo srpsko groblje u Beogradu, o kome postoje tačni podaci, nalazilo se na prostoru koji sada obuhvata donji deo Kosmajske i Brankove ulice, u Savamali. Godine 1828, zbog nedostatka prostora i urbanističkih planova, groblje je, po odluci kneza Miloša Obrenovića, izmešteno „daleko van varoši” na Tašmajdan.
Na tašmajdanskom šetalištu tako je nastalo internacionalno groblje, jer su pored Srba tu sahranjivani i Mađari, Nemci, Grci, Italijani i Francuzi. Na osnovu posebne naredbe, sahranjivanje na Tašmajdanu okončano je 1901. godine, a preseljenje na Novo groblje zvanično je završeno 1927. godine
