Vreme koje ponekad može da bude saveznik a ponekad neprijatelj. Za naratorku ovog romana ono je najgori neprijatelj, prolazi nezamislivo sporo, iako ona pokušava da ga ispuni poslom, prijateljima, žurkama, lakim opijatima, pozorištem.
A šta ona to čeka? Čeka švedsku vizu, pošto je udata za švedskog državljanina i želi da živi sa njim u Švedskoj. Da bi dobila vizu, mora da dokaže da su oni u pravom braku, da sa službenicima ambasade priča o detaljima njihove veze i prolazi kroz razna druga poniženja. I onda da čeka. Čekanje je dodatno otežano bolom zbog razdvojenosti od muža, čežnjom za njim, kao i dubokim razilaženjem sa zemljom i gradom iz kojih odlazi, a koji su nekada bili njeni.
Neukorenjenost, čežnja, strepnja, strah od nepoznatog, bol, ali i nada i sloboda, lajtmotivi su ovog romana, napisanog u neobičnom ritmu.
Jasmina Marić je rođena u Beogradu, Jugoslavija, 1968. godine. Odrastala je srećno, istinski verujući da “tko leti vrijedi”. Studira fiziku sanjajući da postane prva Jugoslovenka u kosmosu. Seljačka buna 1991.grubo je pretvorila u prašinu mladalačke snove. Od tada luta.
Život na Kipru 1993. motivisao je njen prvi roman “Kiparska abeceda”, koji objavljuje Nolit 1998. godine. Roman dobija nagradu izdavača za najbolji roman godine, a 1999. se nalazi na NIN-ovoj listi 10 najboljih romana iz protekle godine. Nakon toga, čvrsto obećavajući da nikada više neće pisati, pravi nagli zaokret u karijeri vredno radeći kao beogradska butikašica. Ipak, nezadovoljna životom u unakaženom rodnom gradu, 2004. piše drugi roman “Consolamentum”. Odlazi u Švedsku 2005, gde magistrira i bavi se New Media Art-om. Godine 2008. pravi nagli zaokret u geografskom položaju i seli se u Barselonu, gde upravo doktorira.
Rende 2010. godine otkriva i štampa davno zaboravljeni “Consolamentum”.
