Upravo je u toku jedan od najvećih skandala u istoriji sporta. Svetska anti-doping agencija je objavila dokaze da je Ministarstvo sporta Rusije organizovalo doping sportista te zemlje.
Moskovska antidoping laboratorija štitila je ruske sportiste dok je Federalna služba bezbednosti Rusije (bivši KGB) planirao zamene uzoraka ruskih atletičara tokom Olimpijade u Sočiju.
Posle ovakvog izveštaja, lako je moguće da će svi ruski sportisti biti suspendovani sa Olimpijskih igara u Riju.
„Naša komisija je ustanovila da je moskovska anti-doping laboratorija radila na zaštiti dopingovanih ruskih sportista, po direktivi državnih organa. Rusko ministarstvo sporta je uspostavljalo i kontrolisalo manipulacije rezultatima testova, tako što je menjalo uzorke. Sve je to rađeno u saradnji sa obaveštajnom službom, koja je nekada bila poznata pod nazivom KGB. Čelnici Centra za pripreme sportista Rusije su, takođe, radili po direktivi Ministarstva sporta i obaveštajne službe. Moram i da naglasim da ovim radnjama nisu obuhvaćeni samo ruski atletičari i atletičarke, već takmičari u mnogo sportskih disciplina“, kazao je profesor Ričard Meklaren, koji je bio na čelu dvomesečne istrage.
Zbog svega, ruski atletičari su diskvalifikovani sa predstojeće Olimpijade dok se strahuje da bi isto moglo da se desi celokupnoj reprezentaciji Rusije.
Zanimljivo je da ovo nije prvi put da država učestvuje u organizovanom dopingu sportista.
Sportisti Istočne Nemačke su masovno koristili steroide kako bi postigli što bolje rezultate. Posle pada Berlinskog zida otkriveno je kako je sve organizovala ozloglašena tajna služba Štazi. Sistematski doping sportista pod nazivom Državni plan 14.25 je trajao od 1971. godine pa sve do ujedinjenja Nemačke 1990. godine.
Doping postoji i u drugim zemljama, ali je razlika u tome što je u Istočnoj Nemačkoj to bila državna politika, kaže ekspert Jean-Pierre de Mondenard.
Svaka osvojena medalja je za vreme Hladnog rata doživljavana kao ideološka pobeda istočnog bloka, zbog čega je zdravlje sportista bilo manje važno. Tako je recimo Andreas Krieger iz Istočne Nemačke odrastao kao Heidi Krieger. Sistematski je dopingovana od šesnaeste godine. Na Evropskom prvenstvu 1986. godine osvojila je zlatnu medalju u Atletici. Ali zbog ogromne količine anaboličkih steroida koje je primila kao mlada posledice po njeno telo su bile dramatične i 1997. godine je promenila pol i ime.
Tu dolazimo i do posebno osetljive teme. Na skoro svaku vest o dopingu pojaviće se i gomila komentara u kojima čitaoci u Srbiji smatraju da su i Američki sportisti dopingovani. Često se iznosi i podatak da njih niko ne sme da kontroliše.
Recimo:
Evo šta je upravo o tome zvanično saopštila Antidoping agencija Srbije 2014. godine:
“Pošto smo dobili veliki broj pitanja vezanih za doping kontrolu američkih sportista, nakon finalne utakmice između SAD i Srbije na FIBA Svetskom kupu, želimo da potvrdimo da su američki košarkaši testirani isto toliko koliko i naši, da su testirani pred Svetsko prvenstvo i da su testirani unutar NBA lige. Od osnivanja Svetske antidoping agencije 1999. godine, tačnije od Olimpijskih igara u Sidneju, svi američki sportisti se testiraju isto kao i svi ostali sportisti. Danas postoji Svetski antidoping kodeks prihvaćen i ratifikovan od strane svih država sveta i samim tim su pravila ista za sve.
Doping kontrolori Antidoping agencije Republike Srbije su testirali najbolje američke košarkaše više puta, poslednji put na Olimpijskim igrama u Londonu, kada je među ostalima testiran i Kevin Durant. Kuriozitet je i da je Stefen Kari (sadašnji bek američkog tima) igrao u najboljem američkom timu u Novom Sadu 2007, kada su ih naši omladinci pobedili i postali svetski prvaci. I tada je rađena doping kontrola.
Inače, USADA (Antidoping agencija SAD) ima jedan od najrespektabilnijih programa doping kontrole na svetu. Poznati su po procesima vođenim protiv Merion Džons i Lensa Amstronga, verovatno najvećih sportista koje su ikad imali.”
